วิธีการใหม่นี้อิงตามเทคนิคที่ได้รับรางวัลโนเบลที่นักวิทยาศาสตร์ใช้ในการผลิตสเต็มเซลล์ เอาชนะปัญหาการลบเอกลักษณ์ของเซลล์ทั้งหมดด้วยการหยุดการเขียนโปรแกรมซ้ำส่วนหนึ่งของกระบวนการ สิ่งนี้ทำให้นักวิจัยสามารถค้นหาสมดุลที่แม่นยำระหว่างการตั้งโปรแกรมเซลล์ซ้ำ ทำให้เซลล์เหล่านี้มีอายุน้อยลงในขณะที่ยังคงสามารถฟื้นการทำงานของเซลล์พิเศษได้ ในปี 2550 เป็นนักวิทยาศาสตร์คนแรกที่เปลี่ยนเซลล์ อายุผิว ปกติซึ่งมีหน้าที่เฉพาะให้กลายเป็นเซลล์ต้นกำเนิดซึ่งมีความสามารถพิเศษในการพัฒนาเป็นเซลล์ชนิดใดก็ได้ กระบวนการตั้งโปรแกรมสเต็มเซลล์ใหม่ทั้งหมดใช้เวลาประมาณ 50 วัน โดยใช้โมเลกุลหลักสี่ตัวที่เรียกว่าปัจจัยยามานากะ วิธีการใหม่นี้เรียกว่า "การเขียนโปรแกรมซ้ำชั่วคราวในเฟสการเจริญเติบโต" ทำให้เซลล์สัมผัสกับปัจจัยยามานากะในเวลาเพียง 13 วัน