การอภิปรายก่อนหน้านี้เกี่ยวกับปัญหาด้านการศึกษาในการรับมือกับปัญหาสุขภาพในปัจจุบันเน้นถึงความท้าทายที่นักการศึกษาด้าน ปัญหาสุขภาพ ต้องเผชิญ ให้เราดูที่นัยบางประการของความท้าทายนี้สำหรับเนื้อหาและวิธีการทางการศึกษา และสถานที่ที่เหมาะสมในการมุ่งความสนใจไปที่ความพยายามของเรา หากต้องพบกับความท้าทาย ความพยายามด้านการศึกษาส่วนใหญ่จะต้องมุ่งเน้นไปที่ผู้ใหญ่ที่อยู่นอกห้องเรียนซึ่งปัญหาอาจเกิดขึ้น ไม่เพียงพอที่จะให้เนื้อหาข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ล่าสุดแก่นักเรียนในระดับชั้นประถมศึกษาหรือแม้แต่ในวิทยาลัย และคาดหวังให้พวกเขาใช้ข้อมูลเมื่อถึงวัยที่โรคเรื้อรังแพร่ระบาดมากที่สุด ความคาดหวังดังกล่าวมองข้ามการค้นพบการวิจัยที่สำคัญในด้านจิตวิทยา—เราลืมข้อมูลที่ไม่ได้ผลในชีวิตประจำวันของเราอย่างรวดเร็ว แต่แม้ว่าผู้คนจะจำทุกอย่างที่เรียนในชั้นประถมศึกษาหรือวิทยาลัยได้ ข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ล่าสุดในปัจจุบันจะเป็นตัวชี้นำพฤติกรรมของนักเรียนเมื่อโตขึ้นหรือไม่ แน่นอนว่าทุกคนคงไม่หวัง เพราะด้วยธรรมชาติของการวิจัยทางการแพทย์ในปัจจุบัน มีข้อบ่งชี้ทุกอย่างว่าเครื่องมือจำนวนมากสำหรับจัดการกับโรคในปัจจุบันจะมีความแม่นยำมากขึ้น หากนักเรียนจดจำและใช้ข้อมูลที่จำกัดในปัจจุบันและนำมาใช้ในอนาคต อาจเป็นตัวขัดขวางการดำเนินการจริงที่นักเรียนควรทำ