อาหารระดับโมเลกุลเป็นรูปแบบการปรุงอาหารสมัยใหม่ที่ใช้ประโยชน์จากนวัตกรรมทางเทคนิคมากมายจากสาขาวิชาทางวิทยาศาสตร์ (การปรุงอาหารระดับโมเลกุล) คำนี้ถูกบัญญัติขึ้นในปี พ.ศ. 2542 โดยนักเคมีชาวฝรั่งเศส ชื่อ Hervéเพราะเขาต้องการแยกคำนี้ออกจากชื่อMolecular gastronomy (กิจกรรมทางวิทยาศาสตร์) ซึ่งได้รับการแนะนำโดยเขาและNicholas Kurtiนักฟิสิกส์ ชาว อ็อกซ์ฟอร์ด ผู้ล่วงลับ ในปี พ.ศ. 2531 นอกจากนี้ยังเป็น ที่เรียกว่าการทำอาหารโดยใช้ประสาทสัมผัสที่หลากหลาย สไตล์อาหาร สมัยใหม่ ฟิสิกส์การทำอาหาร และอาหารทดลองโดยเชฟบางคน นอกจากนี้ การค้าระหว่างประเทศยังนำมาซึ่งอาหารใหม่ ๆ รวมถึงส่วนผสมในอาหารที่มีอยู่และนำไปสู่การเปลี่ยนแปลง การนำพริกขี้หนูจากอเมริกาใต้มาสู่ประเทศจีนราวปลายศตวรรษที่ 17 ซึ่งมีอิทธิพลอย่างมากต่ออาหารเสฉวนซึ่งผสมผสานรสชาติดั้งเดิม (โดยใช้พริกไทยเสฉวน ) กับรสชาติของพริกขี้หนูที่เพิ่งนำเข้ามา และสร้างหม่าล่า (麻辣) ที่ไม่เหมือนใคร ) รสชาติที่เผ็ดแสบปากและฉุน อาหารสากล เป็นอาหารที่ปฏิบัติกัน ทั่วโลก และสามารถจัดประเภทตามการใช้ทั่วไปของอาหารหลัก ซึ่งรวมถึงธัญพืช ผลผลิตและไขมันในการปรุงอาหาร