เริ่มตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 19 การฝังศพคนตายในสุสานเริ่มถูกยกเลิก เนื่องจากจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงแรกของการปฏิวัติอุตสาหกรรม การระบาดอย่างต่อเนื่องของโรคติดเชื้อใกล้สุสานและพื้นที่ในสุสานที่จำกัดมากขึ้นสำหรับการฝังศพครั้งใหม่ . ในหลายรัฐในยุโรป การ ฝัง ศพในสุสานกลายเป็นเรื่องผิดกฎหมายในที่สุดผ่านกฎหมาย แทนที่จะเป็นสุสาน สถานที่ฝังศพแห่งใหม่ถูกสร้างขึ้นโดยห่างจากพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่นและอยู่นอกเขตเมืองเก่าและใจกลางเมือง สุสานใหม่หลายแห่งกลายเป็น ของ เทศบาลหรือดำเนินการโดยบริษัทของตนเอง ดังนั้นจึงเป็นอิสระจากโบสถ์และสุสานของพวกเขา ในบางกรณีโครงกระดูกถูกขุดขึ้นมาจากสุสานและเคลื่อนย้ายไปยังโกศหรือสุสาน การกระทำประเภทนี้ครั้งใหญ่เกิดขึ้นในปารีส ในศตวรรษที่ 18 เมื่อศพมนุษย์ถูกย้าย จาก สุสาน ทั่วเมืองไปยังCatacombs of Paris กระดูกของคนประมาณ 6 ล้านคนจะถูกพบที่นั่น ตัวอย่างแรกๆ ของสุสานสไตล์ภูมิทัศน์คือPère Lachaiseในปารีส สิ่งนี้เป็นตัวเป็นตนในแนวคิดของรัฐมากกว่าการฝังศพที่ควบคุมโดยคริสตจักร ซึ่งเป็นแนวคิดที่แพร่กระจายไปทั่วทวีปยุโรปด้วยการรุกรานของนโปเลียน ซึ่งอาจรวมถึงการเปิดสุสานโดยบริษัทเอกชนหรือบริษัทร่วมทุน การเปลี่ยนไปใช้สุสานของเทศบาลหรือสุสานที่จัดตั้งขึ้นโดยบริษัทเอกชนมักมาพร้อมกับการจัด สถานที่ฝังศพ ที่มีภูมิทัศน์สวยงามนอกเมือง