สันนิษฐานว่าต้องมีการถ่ายทอดอย่างน้อยสองครั้งในสามชั่วอายุคนเพื่อให้การปฏิบัติ ความเชื่อ หรือวัตถุถูกมองว่าเป็นแบบดั้งเดิม ประเพณีบางอย่างถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยเจตนาด้วยเหตุผลใดก็ตาม มักจะเน้นหรือเพิ่มความสำคัญของสถาบันหนึ่งๆ ประเพณีอาจปรับเปลี่ยนให้เหมาะกับความต้องการในแต่ละวัน และการเปลี่ยนแปลงจะได้รับการยอมรับว่าเป็นส่วนหนึ่งของประเพณีโบราณ ประเพณีเปลี่ยนแปลงอย่างช้าๆ โดยการเปลี่ยนแปลงจากรุ่นหนึ่งไปสู่อีกรุ่นหนึ่งถูกมองว่ามีความสำคัญ ดังนั้นผู้ที่ปฏิบัติตามประเพณีจะไม่รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างมีสติ และแม้ว่า ขนบธรรมเนียม จะผ่านการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่มาหลายชั่วอายุคน ก็จะถือว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลง มีต้นกำเนิดและสาขาของประเพณีที่หลากหลาย วัตถุ ความเชื่อ และขนบธรรมเนียมหลายอย่างอาจเป็นแบบดั้งเดิม พิธีกรรมของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม อาจเป็นแบบดั้งเดิม โดยใช้วลีและ ท่าทางเช่น การพูดว่า "ขอบคุณ" การส่งประกาศการเกิดการ์ดอวยพร ฯลฯ[ประเพณียังสามารถอ้างถึงแนวคิดที่ใหญ่กว่าที่ปฏิบัติโดย กลุ่ม (ประเพณีครอบครัวในวันคริสต์มาส ), องค์กร (บริษัทปิกนิก ) หรือสังคม เช่น การปฏิบัติของวันหยุดราชการและวันหยุดนักขัตฤกษ์ ประเพณีที่เก่าแก่ที่สุดบางส่วน ได้แก่ลัทธิเอกเทวนิยม (สามพันปี) และความเป็นพลเมือง (สองพันปี) นอกจากนี้ยังอาจรวมถึงวัตถุที่เป็นวัสดุ เช่น อาคาร งานศิลปะ หรือเครื่องมือ